بررسی و تحلیل سبک‌های ادبی در داستان‌های قرآن

قرآن کتاب هدایت بشر در تمام اعصار است وخداوند متعال به‌منظور ایضاح معانی، جلب نظر و توجه مخاطبان و انتقال مفاهیم والای معنوی و تعلیم دستورات اخلاقی و معارف دینی و تسریع در فهم و آسان‌سازی مطالب و تنزّل مفاهیم عمیق معنوی در روح و جان آدمی، از قالب قصه و در قصص از سبک‌های مختلف ادبی و داستان‌گوئی استفاده کرده است.در این میان، تمثیل و تشبیه و ایجاز و اطناب و سایر سبک‌های ادبی از شیوه‌های پیام‌رسانی در داستان‌های قرآن است که به‌منظور عینیّت بخشیدن و تجسم دادن به مفاهیم عقلی و معنوی بکار رفته تا هر کس به فراخور درکش از آن بهره بگیرد و ازآنجاکه یکی از اهداف قرآن برای آشکار شدن مسائل زندگی استفاده ازبیان سمبلیک است،به این حقیقت می‌رسیم که نقل داستان از بهترین روش‌هایی است که به این هدف عینیت می‌بخشد. به ویژه اینکه القای پیام به‌صورت مستقیم و آمرانه، همیشه با استقبال طبایع انسانی مواجه نمی‏گردد و بسیاری از اوقات، از طریق هنر می‏توان پیامی را به‌طور غیرمستقیم ایراد نمود،قرآن کریم نیز این مهم را مدنظر قرار داده در نقل داستان‌ها ، از سبک‌های مختلف ادبی برای القاء پیام استفاده کرده است در این مجال به بررسی برخی از این سبک‌های ادبی خواهیم پرداخت.